lijnenspel in steen

vanuit zomaar zo lijkt het vierkante
brok ruwe steen groeien tekenend
uitgehouwen en geslepen lijnen uit
tot een lijnenspel van abstractie

anders gezegd

vanuit het zichtbare niets groeien
in rechte en meer gebogen lijnen
vlakken zomaar tot vele vormen
toch blijven ze bijna onbenoembaar

ik zie het ronde blad van een tulp
met de gebogen punt bovenaan
een fris klaterende waterval gelijk
vanuit voor ogen verborgen hoogte

mijn hand tastend de lijn volgend
voel ik natuurlijk maar heel even
die gebogen lijn van de cobra weer
het is en blijft slechts een moment

anders gezegd

deze steen wil tot verbeelding
sprekend toch veelzeggend zijn
je mag hardop eigen gedachten
in woorden uitgesproken zeggen


in particulier bezit