genniger land

 het oog reikte zover het zien kon
tot heel ver weg, tot de horizon
waar boerderijen door het rode dak getekend
zich koesteren in ruimte en rust,

de natuur lijkt in trillende stilte gesust

op dit uur is arbeid afgerekend,

uitgeteld, ik zie de boeren weer

voor me: hoksbergen en van de scheer

 

de zandwegen mul en de dijken vol, bebloemd

en helder slootwater vol krabbescheer

en zwanebloem, gele lis en de rietsigaar

van de lisdodde, bruin in het najaar

 

genniger land heet een weilandengebied

maar soms geloof je je eigen ogen niet

zonlicht kleurt groene landouwen oranjegeel

dat viel me zienderogen ten deel

 

de twee panelen van dit tweeluik zijn verwisselbaar